| İnternet Exporler 8 ile gezin |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
KÜÇÜK EMİCİLER
Çay Sivrisineği-
Erginler yumurtalarını daha ziyade genç yaprakların alt yüzünden doku arasına bırakırlar. Burada gelişmeye başlayan yumurtalar yaprakları tahrip ederler. Yumurtalar koyu sarı veya bakırımsı renktedir. Dişisi 5-10mm uzunluğunda iken, etkeği daha küçük olup 4mm uzunluğundadır. Başları kahverengi olup, sarı geniş çizgiler vardır. Gözler kahverengi-siyahtır. Uzun kahverengi tepede gittikçe incelen ve siyahlaşan antenlere sahiptir. Dişi abdomeni yeşildir, erkekler mavimsidir. Erginler ve gelişmemiş böcekler bitki dokularını iğneleri ile delerler.
Tomurcuklardan, genç sürümlerden ve yumuşak saplardan özsuyu emerler. Delikler kahve rengine benzer lekelere dönüşür. Due to intensive feeding, leaves curl up, badly deformed, remain small.Yapraklar bükülür, deforme olup küçük kalırlar. Sıcak veya güneşli dönemler boyunca, ergin sivrisineği gün boyunca daha aktiftir (sabah erken saatlerde, öğleden sonra, veya yağmurdan sonra). Günün en sıcak zamanlarında sivrisinek çay yaprakları altında saklandığından bulmak zordur. Kapalı serin günlerde, sivrisinekbütün gün boyunca aktif durumda bulunur.
Soğuk aylarda, sivrisineğın en aktif olduğu dönem günün sıcak bölümüdür (öğleden sonra 3'e kadar). Hava faktörüne büyük ölçüde bağımlı olup; sıcak aylarda daha çok görünürler. Yaşam Devresi Bir dişi sivrisinek 12-74 yumurta bırakır. Yumurtaları 2'li 3'lü guruplar halinde genç yumuşak iç bölümlere yerleştirir. Havanın sıcaklığına bağlı olarak yumurtadan çıkma süresi 5-10 gün arasında değişir. Gelişme beş aşamada sürer. Havaya göre 9-19 güna rasında tamamlanır. Yılda 8 generasyon veririler. Yetişkinler 8-13 gün yaşaabilirler. Zararları Gerek nimfa ve gerekse ergin sivrisineklerin uygun emici ağız yapıları vardır. Bitkinin taze bölümlerini delmek ve emmek için ağız partlarını kullanırlar. Nimfalar yetişkinlerden sık sık daha ağır zarara neden olurlar. Sivrisineğin emdiği bölümde koyu kahverengi veya siyah dairesel leke oluşur. Nimfalar erginlere göre daha küçük lekelare sebep olmalarına karşın sayıca daha fazla leke oluştururlar. Çay tomurcuk ve sürgünlerde emilme sonucunda bir çok kuru lekeler ve yaprakta büklümler oluşur. Kötü şekilde hasar gören bu tomurcuk ve filizler toplanmazsa diğerlerinide etkiler. Bodur ve koyu renkli yapraklara sahip çay ocaklarında etkii daha belirgindir. Sivrisinekler öncelikle çaylıklarda önce küçük bir alanda kendilerini gösterirler ve çaylığa zaman içinde yayılırlar. Doğal Düşmanları Örümcek, Yusufçuk, Peygamber Devesi ve bazı karınca çeşitleri Bu doğal düşmanlar mimfalarıda erginleride öldürür.
Muhtemelen uğur böcekleri ve toprak böcekleride sivriseneklerin düşmanları rasında sayılabilinir. Yeşil Yaprak Zararlısı - Tea green leafhopper Empoasca onukii Bitki üzerinde aynı süreçte birden çok olabilirler. Yeşil yaprak zararlıları direkt güneş ışığından hoşlanmadıklarındanyaprakların altlarını tercih ederler. Başka bir yer gitmek istediklerinde, yerlerinden rahatsız oldularında hızlı şekilde sıçrayarak yer değiştirirler. Yetişkin leafhopper uzunluğu 2-4 mm olup renkleri ise pirinç fidelerin yeşil rengini andırır. Kanatlar saydam ve yeşildir. Nimfalarının kanatları yoktur. Ancak dinlendikleri süreçte yetişkinlere benzerler. Yeni kuluçkadan çıkmış bir nimpa bir pirinç keğeğinden az daha büyük olup transparan bir beyaz renge sahiptir. Daha ileri aşamalarda renk gittikçe yeşile döner ve büyüme devam eder.
Son aşamada nimfa yaklaşık 2mm uzunluğa erişir. Yaşam Devresi Yumurtalar yeni tomurcukların ve taze yaprakların özellikle boğum aralarına bırakılır. Bir tomurcukta 1-7 yumurta olabilir. Bir dişi hayat sürecinde 100'e yakın yumurta üretir. Sıcağa bağlı olarak yumurtalar 5-10 gün kuluçkada yatar. Nimfa'nın yetişkin hale gelmesi dört aşamada olur. Toplam süre havanın sıcaklığına bağlı olarak 7-16 gün sürebilir. Sıcaklık gelişmeyi hızlandırır. Leafhopperların bir generasyonu 12-30 gün sürer. Yılda 10 generasyon olabilmektedir. Yetişkinlerin yaşam süreci 14-21 gündür. Dişileri erkeklerine nazaran daha uzun ömürlüdür. Plant damage and plant tolerance Both nymphs and adult leafhoppers use their needle-like mouthparts to suck sap from the leaves. By feeding in this way the hoppers make wounds in the leaves, causing the leaves to become covered with small yellow spots. With continued feeding the leaves become stunted and, especially under dry conditions, the upper part can dry out (see picture). The less seriously affected leaves can have a purple color. The damage to the plant is caused by the removal of sap and by the actual injury to the plant tissues, which prevents the leaf from receiving nutrients from other plant parts. For newly planted tea, especially when less than 4 - 5 months old, leafhoppers can cause the drying out of new shoots, with the plant becoming stunted and growing more slowly. If feeding is severe and prolonged, newly-planted tea plants could even die. Larger tea plants (branch formation stage and older) are much more able to tolerate leafhopper feeding. However, high populations of leafhoppers can considerably reduce the yield and quality of the tea bud.
Kirpik Kanatlılar
Akarlar ve Keneler
Mites Kene ve akar Acarina grubu içinde sınıflandırılan 5 bini aşkın türden oluşur. En ufakları milimetrenin onda biri kadardır. En irileri ise 3 cm uzunluğa erişir. Acarina içinde genellikle alttakım düzeyinde sınıflandırılan Ixodida grubu kene, bütün öbür grup üyeleri akar adıyla tanınır. Ama bu iki terimden bazen biri diğerinin yerine kullanılmakta, bazen Acarina grubunun sıcakkanlı hayvanlarda asalak yaşayan türlerine kene, bitkilerle beslenen türlerine akar adı verilmektedir. Kenelerin uzunluğu 3 cm’ye kadar ulaşmakla birlikte çoğu 1,5cm’den küçüktür.Akarlarda ve bütün eklembacaklılarda görüldüğü gibi vücutlarını epidermis (üstderi) denen dış hücre katmanının salgıladığı, temel olarak kitin ve boya maddeleri içeren hücresiz, sağlam bir vücut örtüsü (kütiküla) sarar.Erişkinlerde dört, larvalarda 3 çift bacak bulunur.
Akarların uzunluğu genellikle yarım milimetreyi aşmaz. Önemli bir bölümü bitki zararlısıdır.
Kanzawa Kenesi -
Kanzawa Spider Mite Tetranychus kanzawai Bu zararlının Haziran’da ve Eylül’den Ekim’e kadar iki kez istilasının zirveye ulaştığı gözlenir. Bu kenenin popülasyonu Amblyseius pradatörü tarafından doğal olarak baskılanır. Bitler Kabuklu Bitler Koşniller Bunların pek çok çeşiti vardır.
Çaylıklarda da en çok görüleni ve geniş tahribata neden olanlardan biride (Westwood)dir. Bu koşnil senede bir döl verir. Ekolojik şartlara bağlı olarak 15 Mayıstan Haziran ayı sonuna kadar yumurtlar. Yumurtalar pamuk gibi beyaz bir ağ içersinde bulunur. Bu pamuk ağ 0,5cm kadar uzunluktadır. Yaprakların alt yüzeylerinde, gövde yüzeylerinde, muntazam olmayan bir diziliş içinde bulunabilirler. Yumurtaların çatlaması ve yavruların meydana çıkması 15 Temmuza kadar devam eder. Yumurtalardan çıkan sarı renkli yavrular genç dal ve yapraklara yayılırlar. Renkleri zamanla açık yeşile dönüşür. Kışa kadar gelişimlerini tamamlarlar ve kışı çay bitkisi üzerinde geçirirler. Bitkinin öz suyunu emmek ve yapraklarda fumagin oluşturmak suretiyle gelişmeye mani olurlar. İlkbahardan sonbahara kadarki tüm dönemlerde bitkilerde bulunmakla beraber daha çok ilkbahar ve sonbahar başlarında yoğun olarak görülmektedirler. Özellikle yeni sürmekte olan sürgünlere hücum ederek bitki özsuyunu emmekte ve çayda meydana gelecek taze sürgün oluşmasını önlemektedir. Ayrıca salgıladıkları tatlı madde nedeniyle bitki üzerinde fumajin oluşturmaktadır. Bilinen en etkin doğal düşmanları: Coccinella septempunctata L. Ve Syrphus spp.dir. Özellikle azotlu gübrelerin çok yüksek düzeyde kullanıldığı çaylıklarda zararlı popülasyonu yüksek olmaktadır. Öyleyse dengeli gübreleme yapılmalıdır. Kimyasal mücadele yapılabilmesi için, bitki başına 10 sürgün üzerinde yaprak biti görüldüğünde ilaçlama yapılması gerekmektedir.
3) Yaprak bitleri
Mantari Hastalıkları Köklerde Armillaria Kök Çürüklüğü - Root Splitting Disease Armillaria mellea Hastalık etmeni şapkalı bir fungustur. Hastalik etmeninin sporları hava kökenli olmasina rağmen hastalığınn yayılmasinda çok önemli bir rol üstlenmez. Hastalık etmeni 50 yıl gibi uzun süre toprakta canli kalabildiğinden mücadelesi oldukça zordur. Şapkalarını sonbaharın ilk yağmurlarından sonra oluşturur. Hasta ağaçların kütüklerinde oluşan, sarımsı kahverenkli ve aşağıya doğru siyahlaşan şapkalar, 5-15 cm çapındadır. Bu şapkalar, misellerden oluşan rizomorfların ucunda meydana gelir.
Rizomorflar kalın, silindir şeklinde koyu renkli misel uzantılarıdır. Uç kısımları renksiz ve akışkan madde ile çevrili olan rizomorfların dışı koyu, içi beyazdır. Fungus hem toprakta, hem de odun dokusunda yaşar. Ölü ağaçlarda ve toprakta kalan kök parçalarında uzun süre yaşamını sürdürür. Nemli yerlerde iyi gelişme olanağı bulur. Armillaria kök çürüklüğü hastalığı, köklerde çürüklük yaparak, bitkinin ölümüne neden olur. Hastalığa yakalanan bitkide sürgün oluşumu azalır, yapraklar sararır ve dökülür.
Sürgün ve dallar ölmeye ve kurumaya başlar, nihayet bitkiler tamamen kururlar. Bu belirtilerin oluşumu ve bitkinin ölümü 4 yılı bulur. Şiddetli enfeksiyon koşullarında, bu süre 1-2 yıldır. Hastalığa yakalanmış bitkilerin kökleri incelendiğinde, ikinci köklerden başlayarak kök boğazına kadar, kabuk dokusu ile odun dokusu arasında beyaz fungal tabakanın oluştuğu görülür. Hastalığın başlangıcında, odun dokusu açık kahve rengidir, daha sonra sarımtırak veya beyaz süngerimsi dokuya dönüşür. Bitkilerin verim yaşında ölümüne neden olduğu için, ekonomik açıdan önemlidir. Toprağı iyi seçilmemiş, bahçe kuruluşu ve kültürel işlemleri tekniğine uygun yapılmamış bahçelerde, etmen kolay gelişebilmektedir. Taban suyu yüksek, dere kenarlarına tesis edilmiş bitkilerde önemli zararlara neden olabilmektedir. Konukçuları orman ve meyve ağaçlarıdır. En yaygın olarak görüldüğü meyve ağaçları elma, armut, erik, şeftali, kiraz, vişne, kayısı, dut, nar, asma, zeytin, kestane, ceviz; orman ağaçları ise meşe ve iğne yapraklılardır. Afrika ve Endonezya da yaygın olmanın yanısıra, Seylan ve Hindaistanda da seyrekte olsada görünür. Yeni plantasyonlarda 2-3 yıl sonra görülebilir. Bulaşan çay ocakları kökünden sökülüp yakılmalıdır.
Kahverengi Kök Çürümesi -
Brown Root Disease Etkeni Fomes noxius mantarıdır .
Kırmızı Kök Çürümesi -
Red Root Disease Etkeni Poria hypolateritia'dır. Bitki köklerinde yaptığı araz neticesinde kırmızımsı bir renk ortaya çıkar. Charcoal Stump Rot Etkeni Ustulina deusta'dır. Ustulina deusta Siyah Kök Çürümesi Etkeni Rosellinia arcuata'dır. Köklerde siyah renkli çürük meydana gelir. Violet Kök çürümesi Etkeni Sphaerostilbe repens'dir. Yapraklarda Kırmızı Pas - Red Rust Etkeni Cephaleuros parasiticus mantarıdır. Yaprak ve genç sürgünlere arız olur. İlk defa sararan yaprak ve sürgünlerde, bilahere kırmızı lekeler meydana gelir. Kabarcık Mantar - Blister Blight Etkeni Exobasidium vexans'tır. Dağlık araziler de yetersiz güneşin olduğu ağaç altlarında tesirini gösterir. Genç sürgün ve yapraklarda arız olur. Sporları rüzgarlar vasıtasıyla çok uzak mesafelere nakledebilmektedir. Genç yapraklar üzerine yerleşen sporlar çok kısa zaman zarfında gelişirler. Yaprakların alt yüzlerinde takriben 12 milimetre çapında beyaz, toz halinde sporları havi kabarcıklar meydana gelir. Böyle yapraklar kurur ve dökülür.
Bu hastalık çay bitkisinin en tehlikeli ve tahribkar hastalıklardan biridir. En çok Seylan ve Hindistan da yayılmıştır. Gri Mantar - Grey Blight Etkeni Pestalotiopsis longiseta'dır. Mantar genç sürgünlerin sap ve yaralı kısımlarda etkili olur. Özellikle makine ile hasatta yapraklardaki kesik ve yaralı kısımlar enfeksiyona daha fazla davetkârdır. Kahverengi Mantar - Brown Blight Etkeni Colletotrichum camelliae ve Glomerella cingulata mantarlarıdır. Yaprakların bir noktasından sarımsı veya açık kahve renginde başlayan küçük lekeler, halkalar halinde genişleyerek kısa zamanda yaprağın büyük bir kısmını kaplarlar ve koyu bir renk alırlar. Yaprak şekilsiz bir duruma girer ve vazife göremez, en nihayet kurur. Küflenme Etkeni çeşitli mantarlar olup, en önemlileri Limacinula theae, Capnodium sp., Meliola sp. mantarlarıdır. Arız oldukları çaylarda yaprakların üst yüzleri toz halinde esmer veya siyah is şeklinde görülür.
Siyah Çürüme -
Black Rot Etkeni Corticium invisum ve C. theae'dir. Leke Etkeni Calonectria theae'dır. Gövdede Dal Pamukçuğu - Branch Canker Etkeni Macrophoma theicola ve Physafospora negfecta'dır. Bir mantar türü hastalıktan çok bakteriyel hastalıktır. Dikenli GövdePamukçuğu Kök Kurtları Meloidogyne Javanica : Erkeği 0.5-1cm uzunluğunda olup, dişileri daha küçüktür. 15 gün içersinde armut şeklinde şişkin bir hale gelerek bulundukları ince ve genç köklerde yer yer kabartılar meydana getirirler. Soymuk borularını tahrip etmek suretiyle bitkilerin beslenmesine engel olurlar.
Melidogyne brevicauda :
Köklerde tahribat yaparlar. Meloidogyne Javanica'dan daha küçüktürler. Pratylenchus pratensis ve Pratylenchus coffeae: Bu iki haşerenin kurtları oldukça küçüktür. Genç saçak köklere araz olurlar ve köklerin dokusunu tahrip etmek suretiyle bitkinin beslenmesini sekteye uğratırlar. Yapraklar sararır ve zamanla dökülür.
Çay Filiz Güvesi Erginleri yaprakların alt yüzüne ve genç sürgün kısımlarına yumurtlamaktadırlar. Yumurtalardan çıkan tırtıllar genç filizlerin özünde tünel açmak suretiyle tahribat yapmakta ve ilk mahsulü geniş ölçüde zarara sokmaktadır. Bu haşerenin görüldüğü çaylıklarda budama yapmak ve artıkları uzaklaştırıp yakmak gerekir.
--------------------------------------------------------------------------------
* Bu tür, bir yılda 4 kez ürer ve kış boyunca larva olarak kalır. Çay ürünü üzerinde onun meydana getirdiği bir seyrelme ile tanımlanır. Üçüncü ve dördüncü mevsimler de istilası göze çarpar. Bu zararlı bir yılda 4 kez ürer ve kış boyunca larva olarak kalır. İkinci ve üçüncü hasat mevsiminde istilası göze çarpar. Genel olarak hasattan sonra görülür.
-------------------------------------------------------------------------------- ..
ve ayrıca Tarla Fareleri, Mayıs Böceği ve Danaburnu: Bilhassa genç bitkilere musalat olmaktadırlar. Bitkinin köklerini kemirmek veya kesmek suretiyle tahribat yaparlar. Danaburnunun çay çeliklerindeki tahribatı daha geniş ölçüde olmaktadır. Bunlardan başka Ustulina zonata, Hypoxylon asarcodes, Helicobasidium compactum ve Corticitum theae gibi mantarlarda mevcut olup çay bitkilerine arız olmakta ve çeşitli kök ve gövde çürüklüklerine sebebiyet vermektedirler. Tohum damızlıklarında bazı bakteri hastalıklarına da tesadüf edilmektedir. Çay bitkisinin tahripkar bir virüs hastalığı henüz tespit edilmiş olmamakla beraber Tephrosia candida'nın bir virus hastalığından daha müessir bulunduğu Kuzey/Doğu Hindistan'dan bilinmektedir.
Başa Dön |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
